"Το μεταπτυχιακό μας το σκέφτομαι και το φαντάζομαι σαν ένα θεσπέσιο δείπνο. Ένα δείπνο που για να το γευτείς και να το απολαύσεις πρέπει να χρησιμοποιήσεις και τις πέντε σου αισθήσεις. Αν δεν το κάνεις, ίσως χάσεις μια μοναδική ευκαιρία να ανακαλύψεις τον κόσμο και άμα τα καταφέρεις, η όρεξή σου ανοίγει όλο και περισσότερο. Αυτό είναι λοιπόν το μεταπτυχιακό μας, ένα πολύχρωμο, νόστιμο και πολυποίκιλο γεύμα, σε ένα τραπέζι με 29 υπέροχους ανθρώπους."

Το Μεταπτυχιακό για εμένα υπήρξε ένα πλουσιοπάροχο ταξίδι γεμάτο από πρωτόγνωρες δράσεις, γνώσεις κι εμπειρίες. Πολύ σκληρό στις απαιτήσεις του, μου προκαλούσε πολύ έντονα συναισθήματα, άλλοτε απόγνωσης κι άλλοτε αυτοολοκλήρωσης. Με ενθουσίασαν οι βιωματικές δράσεις, τόνωσα την προσωπικότητά μου μέσα από την συνεχή αυτοέκθεση μου, γνώρισα ανθρώπους ιδιαίτερους και ξεχωριστούς και κορυφαίους στο είδος τους εισηγητές!

Ο καινούργιος ήλιος Επειδή «αν δεν υπήρχε ήλιος, όσο εξαρτάται από τ’ άλλα άστρα, θα ήταν νύχτα» και «πώς θα μπορούσε κανείς να μείνει κρυμμένος μπροστά σ’ αυτό το φως που δεν δύει ποτέ;», ξυπνώ κάθε μέρα με τη σκέψη ότι «ο ήλιος κάθε μέρα είναι καινούργιος»* και λαχταρώ να γευτώ τον νέο ήλιο με ό,τι φέρνει μαζί του από εμπειρία και γνώση. Ένας καινούργιος ήλιος γεννήθηκε αυτή τη χρονιά στο μεταπτυχιακό… *Ηράκλειτος "

Μια ζεστή μέρα του καλοκαιριού, τυχαία, σε μια ηλεκτρονική εφημερίδα, διάβασα για ένα ταξίδι ….. Αναρωτήθηκα «άραγε υπάρχει θέση και για εμένα;» Τηλεφώνησα, συγκέντρωσα πληροφορίες και έμαθα ότι οι θέσεις είναι μόνο 32. Τα κατάφερα και έβγαλα εισιτήριο !!!!!!!!!!! Ακόμη ταξιδεύω…… το σακίδιο μου μέχρι τώρα έχει γεμίσει με γνώση, εμπειρίες, φαντασία, ανατρεπτικότητα, συγκίνηση, χαρά, κούραση, φιλίες και συνεργασίες. Επόμενος σταθμός; Ποιος ξέρει; Κρύβει εκπλήξεις το ταξίδι του Μεταπτυχιακού μας.

Το μεταπτυχιακό αυτό μου παρείχε τη θεωρητική γνώση και τη δυνατότητα να εμβαθύνω στις δομές και τις τεχνικές της ΔΤΕ. Επίσης με βοήθησε να αποκτήσω ακαδημαϊκές δεξιότητες και να εξοικειωθώ με την επιστημονική έρευνα και τη μεθοδολογία της. Ήταν μια συναρπαστική εμπειρία!

Το μεταπτυχιακό μας ήταν για μένα ένα ταξίδι μέσα στη δημιουργικότητα και τη γνώση. Διαρκής εμπλουτισμός του προσωπικού μου υλικού ως παιδαγωγού και εμψυχώτριας και γνωριμία με νέες πτυχές εφαρμογής της δραματικής τέχνης, όπως η μουσειακή εκπαίδευση και η δια βίου μάθηση. Μια βαθειά βουτιά στην έρευνα αλλά και στη δράση μέσα από βιωματικά εργαστήρια και πρακτικές εφαρμογές θεατροπαιδαγωγικών προγραμμάτων. Ανοιχτός ορίζοντας, χρώμα, έμπνευση, θέατρο, μεταμόρφωση.

Αυτό το μεταπτυχιακό ήρθε ως απάντηση σε μια μακρόχρονη αναμονή για σπουδές με αντικείμενο το Εκπαιδευτικό Δράμα, και, ομολογώ, ότι δικαίωσε τις προσδοκίες μου. Τα εργαστήρια αποτέλεσαν έμπνευση, και με βοήθησαν να ξεδιπλώσω τη δημιουργική μου πλευρά. Η συνύπαρξή στην ομάδα μου θύμισε τι σημαίνει να συνεργάζεσαι με το συνάνθρωπό σου με υπευθυνότητα και ενσυναίσθηση. Εν κατακλείδι, το Μεταπτυχιακό με έκανε πιο δυνατό ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη.

Ένας λαμπρός νους φαίνεται να σχεδίασε αυτό το ΠΜΣ και νιώθει ο εμπλεκόμενος να δέχεται ευεργετική βροχή! Tεχνικές,, δεξιότητες, βιωματική μέθοδος εφαρμογής από διαλεχτούς εισηγητές, συναγωνιστικό πνεύμα, δόμηση προσωπικότητας, είναι ο πλούτος μου και μια ομάδα ζεστή, ευφάνταστη είναι ο νέος κόσμος μου!

Αν αναζητάς ένα μεταπτυχιακό εκ των θεμελίων αναδημιουργίας τότε έλα κι εσύ στο ΜΠΣ Ναυπλίου. Σου χαρίζει απλόχερα μπουκέτα με λουλούδια δημιουργίας, χαράς, προσωπικής και επαγγελματικής εξέλιξης. Ένα υφάδι που περιπλέκεται και γνέθει την Δραματική Τέχνη σε όλες της βαθμίδες της Εκπαίδευσης και της δια βίου μάθησης. Αισθάνομαι ευτυχισμένη που βίωσα αυτή την ανατρεπτική εμπειρία μάθησης και αυτοέκθεσης σε κοινό!

Πιο εύκολα το λες ελιξίριο, νεραϊδόσκονη ή μαγικό ραβδί. Που πρώτα μεταμορφώνει εσένα κι έπειτα το σχολείο. Εμψυχώνεσαι και πετυχαίνεις πράγματα για τα οποία δεν θεωρούσες τον εαυτό σου ικανό και στέκεσαι απέναντί τους αλλαγμένος. Μαθαίνεις να σπας φραγμούς απέναντι στους άλλους ανθρώπους και πάνω απ’ όλα αυτοπροσδιορίζεσαι από την αρχή. Είναι ένα ταξίδι ανθρωπισμού και τέχνης που αρχίζει εδώ, στο όμορφο Ναύπλιο και δεν τελειώνει ποτέ.

Αν μπορούσα να συμπυκνώσω σε λέξεις, την χρονιά που πέρασα σε αυτό το μεταπτυχιακό, αυτές θα ήταν «Γνώση και Βίωμα». Γνώση σε πολλά επίπεδα, ολόπλευρη και μεταμορφωτική. Και βιώματα από εκείνα που μένουν χαραγμένα όσα χρόνια και αν περάσουν. Θεωρώ πως ήταν μια χρονιά «πέρασμα» σε κάτι διαφορετικό, σε έναν άλλο εαυτό· όχι μόνο επαγγελματικά, αλλά και προσωπικά. Για κάθε στιγμή που πέρασε, εύκολη ή δύσκολη, ένα ευχαριστώ σε όλους και όλες για όλα.

Αφίσες κι εκτυπώσεις, βιβλία και σημειώσεις, e-mail κι ανακοινώσεις, προσκλήσεις κι εκδηλώσεις, στικάκια κειμενάκια, τα δίδακτρα τρεις δόσεις, μα... είναι μαγικά... και πώς να μην ενδώσεις!!! Συνέντευξη να πάρεις και ραντεβού να δώσεις θεατροπαιδαγωγικά να συνδιοργανώσεις, τα σκηνικά να στήσεις, τα κόμπλεξ να αφήσεις, το παραμύθι πού `γραψες να το σκηνοθετήσεις, τη μουσική υπόκρουση μαζί να συντονίσεις, να βρεις και το κοινό σου, να μην αυτοκτονήσεις, να το παρουσιάσεις, να το υποστηρίξεις, να τους ενθουσιάσεις, τους άλλους να στηρίξεις, να γίνεις και κομπάρσος, τα λάθη να καλύψεις και κούκλες να σμιλέψεις και τον μπερντέ να στήσεις και βίντεο να κάνεις και να πρωτοτυπήσεις και μ` ένα βαλιτσάκι γεμάτο με μαγεία τον κόσμο να γυρίσεις για να με συναντήσεις...