ΘΕΑΤΡΟΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ

Tην Άνοιξη αν δε τη βρεις, τη φτιάχνεις”

ΑΠΟΗΧΟΣ- ΔΟΥΒΟΥ ΓΙΟΥΛΗ

 

 

 

 

 

Η δημιουργική γραφή είναι ένα «παιχνίδι και

πειραματισμός με τη συγγραφή»

  1. .

Η δημιουργική γραφή είναι μία κατεξοχήν δημιουργική διαδικασία. Αν επιδιώκαμε να ορίσουμε τεχνικά τη δημιουργική γραφή θα λέγαμε πως είναι κάθε γραφή που αποτελεί πρωτότυπο προϊόν του γράφοντος. Σκοπός της δημιουργικής γραφής δεν είναι μόνο να διαμορφώσει συγγραφείς, αλλά να αποτελέσει και έναν κοινό τόπο συνάντησης και ανταλλαγής απόψεων ατόμων που ασχολούνται με τη συγγραφή. Να σπάσει το παρωχημένο πρότυπο του μονόχνωτου και μοναχικού συγγραφέα και να τον φέρνει σε επαφή με τον κόσμο και την κοινωνία. Λειτουργεί ως μέσο στήριξης της συγγραφικής προσπάθειας και όχι ως μαγική συνταγή παραγωγής λογοτεχνίας.

  Η εφαρμογή του θεατροπαιδαγωγικού προγράμματος, στα πλαίσια του 1ου Συμποσίου Συγγραφέων της Αργολίδας , στην ηλικιακή κατηγορία των 12- 17 ετών βασίστηκε στην ιδέα πως η δημιουργική σκέψη είναι η σκέψη του παιδιού που αγαπάει να ανακαλύπτει, να ερευνά και να διασκεδάζει και πως το γράψιμο είναι ένα απολαυστικό ταξίδι , που το κάνει να νιώθει ευφορία διότι η διαδικασία το επιβραβεύει, κάποιες φορές, περισσότερο από το τελικό αποτέλεσμα.

Το θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα γραφής σε εφήβους από την Ελλάδα και το Αφγανιστάν έχει στόχο τη διαπολιτισμικότητα, την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη, την βελτίωση της επικοινωνίας, την ανταλλαγή στοιχείων κουλτούρας και ιδεών μεταξύ των εφήβων και φυσικά την προτροπή να εκφράζονται δημιουργικά και μέσω της γραφής.                                    

Με το τέλος της διαδικασίας, πολλά παιδιά θέλησαν να μοιραστούν στην ομάδα τις σκέψεις τους μέσα από τα κείμενά τους. Ξεκίνησε ένα παιδί από την Ελλάδα και σύντομα όλα τα παιδιά θέλησαν να διαβάσουν τα κείμενά τους. Χαμόγελα, σκέψεις και συγκίνηση κατέκλεισε την αίθουσα! Η ευχάριστη έκπληξη ήταν η άπλετη αισιοδοξία των προσφύγων! Συγκλονιστικό ήταν το παρακάτω απόσπασμα του 15χρονου Elia «Η Άνοιξη δε γνωρίζει χρώματα, μέρη και πατρίδες. Πηγάζει από μέσα μας. Κάθε άνθρωπος μπορεί να ανθίσει οπουδήποτε. Και θα ανθίσει αν και ο συνάνθρωπός του τον βοηθήσει. Αν σκύψει με ανθρωπιά πάνω στην απογοήτευσή του… Θα ανθίσει! Κι ας μην είναι Άνοιξη. Κι ας είναι βαρυχειμωνιά. »                                      

Ακούστηκαν πραγματικά, λόγια όμορφα! Γεμάτα ουσία, πίστη και όνειρα. Γεμάτα φόβους και αλήθειες. Τα παιδιά απόλαυσαν τη διαδιακασία και θέλησαν κάποια βραδιά να συναντηθούμε ξανά σε έναν κήπο με πορτοκαλιές και μια κιθάρα να διαβάσουμε τα κείμενά μας ξανά! Είναι πολλές οι στιγμές που σκέφτομαι πόσο υπέροχο είναι να είναι κανείς θεατροπαιδαγωγός. Αυτή, όμως, τη στιγμή το ένιωσα απόλυτα!    

Το δυνατό χειροκρότημα στη λήξη του προγράμματος αλλά και οι αγκαλιές της ομάδας αποτελεί σαφώς θετική αξιολόγηση για όλους.

Οι έφηβοι στο γλυπτό αναστοχασμού έδωσαν εικόνες προσφοράς, χαράς, μοιράσματος, διαβάσματος, ονειροπολήματος, ανθοφορίας. Μια εικόνας, νέας αρχής, πιο δυνατής και σίγουρης. ¨Είναι ωραία τελικά να γράφεις¨, είπε ο 13χρονος Τάσος.

Μακάρι, να υιοθετήσουν τη συνήθεια να γράφουν και στο μέλλον! Διοχετεύοντας την ενέργεια, τη σκέψη, τις ιδέες τους σε κείμενα για τον εαυτό τους και γιατί όχι και για το ευρύ κοινό!