Απ' τον κήπο μου στ' Ανάπλι
Χειμωνικά μου χρώματα
οι αποθήκες το μικρό τρένο
με ουράνιους καπνούς
χρωματιστά παιδιά κορδέλες
οι Έλληνες με βάσανα και δάφνες
και ο Θεός μας
τόσο πατρικός υάκινθε.
Ανάληψη ζωαρχική
μικρό τρένο
με τους ουράνιους καπνούς. (Ν.ΚΑΡΟΥΖΟΣ)
Από τη φαντασία στην πραγματικότητα. Από την είδηση στην προσωπική και συλλογική εμπειρία. Από την ανάμνηση στο άμεσο βίωμα. Τι να σημαίνει ένα καράβι, μια θάλασσα, μια τρικυμία; Πως να αισθάνεται ο ναυαγός στη γη της σωτηρίας του; Ποιες σκέψεις και παρορμήσεις να του δημιουργούνται όταν (αργότερα) κοιτάζει τους νέους ναυαγούς να καταφθάνουν σπρωγμένοι στην άβυσσο από τη βία της... τρικυμίας; Συναισθήματα, ένταση, ηρεμία, προβληματισμός, συναίσθηση, καταγραφή, κατανόηση, βίωμα. Ένα ταξίδι από το Καστελόριζο στην Ειδομένη και σε όλους τους δρόμους του κατατρεγμού που μας οδηγούν οι τρικυμίες της Ιστορίας.
(Από την χθεσινή πλούσια θεατροπαιδαγωγική εμπειρία για ενήλικες, μιας συνεργασίας ανάμεσα στο ΣΔΕ Ναυπλίου και το Μεταπτυχιακό του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με τους εξαιρετικούς εμψυχωτές Χρήστο Θεοχαρόπουλο, Χρύσα Καραγκούνη, Χαρά Τζακώστα).
