Ο Koffi Kwahulé στην Αργολίδα: σύγχρονες φυλακισμένες Μήδειες, Κλυταιμνήστρες και Ηλέκτρες ακούνε Τελόνιους Μονκ, εξομολογούνται, θυμώνουν και ονειρεύονται

Χρ. Οικονομοπούλου

Μέλος ΕΕΠ, ΤΘΣ Παν/μίου Πελοποννήσου

Εργαστήρι γαλλόφωνου θεάτρου και δημιουργικής ανάγνωσης-ερμηνείας στο πλαίσιο του Συμποσίου Συγγραφέων της Αργολίδας και με την ευκαιρία του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Γαλλοφωνίας

Τι σχέση θα μπορούσε να έχει ένας σύγχρονος γαλλόφωνος δραματουργός από την Ακτή Ελεφαντοστού με την Αργολίδα; Ποιες είναι οι ηρωίδες του; Γιατί είναι φυλακισμένες στο παλιό μοναστήρι; Και τα εγκλήματα για τα οποία καταδικάστηκαν; Ποιο είναι το κορίτσι που παίζει ακατάπαυστα το Μιστεριόζο του Τελόνιους Μονκ; Και η κοινωνική λειτουργός που δίδασκε παλιά θεατρικό παιχνίδι, τι ρόλο θα παίξει στη ζωή τους; Και αν ανέβαζαν την παράστασή τους στην Επίδαυρο, πώς θα ήταν; Είναι οι γυναίκες των δικών μας φυλακών; Είμαστε και εμείς τελικά αυτές οι γυναίκες;

Το θεατρικό κείμενο του KoffiKwahulé Misterioso – 119 γράφτηκε το 2005. Έργο βίαιο, γεμάτο εντάσεις και εκρήξεις, στηρίζεται σε ασύνδετα αφηγηματικά θραύσματα, ετεροχρονικές μαρτυρίες και εξομολογήσεις γυναικών που γνωρίζουν την απόγνωση του εγκλεισμού και αναζητούν τη λύτρωση αλλά κυρίως εξήγηση για τα εγκλήματά τους. Μία κοινωνική λειτουργός αναλαμβάνει να προετοιμάσει και να ανεβάσει μία παράσταση μαζί τους. Σιγά-σιγά θα υποκύψει στον επικίνδυνο ιστό των σχέσεων μίσους, απώθησης, αγάπης, πάθους, τραυματικής μοναξιάς και καταστροφής που ενώνει όλες αυτές τις παραβατικές γυναίκες που ζουν, σκέφτονται και αντιδρούν στα άκρα.

Το εργαστήρι, διάρκειας μιάμιση ώρας, απευθύνεται σε φοιτητές, φοιτήτριες, εκπαιδευτικούς και στο ευρύτερο κοινό της Αργολίδας. Έχοντας ως πλαίσιο δράσης αποσπάσματα τα οποία θα δοθούν στο κοινό (στην ελληνική γλώσσα), θα επιχειρηθούν ερμηνεία και ανάλυση των βασικών θεματικών, αισθητικών και υφολογικών παραμέτρων του έργου. Το εργαστήρι θα ολοκληρωθεί με δημιουργικές ασκήσεις, οι οποίες στοχεύουν στην ενσυναίσθηση, την ανάδειξη της διαχρονικότητας και της επικαιρότητας του έργου.

O Koffi Kwahulé γεννήθηκε στο Αμπενγκουρού της Ακτής Ελεφαντοστού το 1956. Από το 1979, διαμένει μόνιμα στη Γαλλία. Σπούδασε παραστατικές τέχνες στο Αμπιτζάν και στο Παρίσι. Έχει γράψει περισσότερα από τριάντα θεατρικά έργα, τα οποία παραστώνται σε πολλές χώρες του κόσμου. Κύρια χαρακτηριστικά της δραματουργικής του γραφής είναι η εμμονική παρουσία της τζαζ, ο ρεαλιστικά βίαιος και αποσπασματικός του λόγος, οι επιρροές που δέχτηκε από την αρχαία ελληνική τραγωδία, η περιπλάνηση και ο εσωτερικός αγώνας των πρωταγωνιστών του για να ξαναβρούν τη χαμένη αθωότητα της ύπαρξής τους μέσα σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο τοπίο.

ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ KOFFI KWAHULE

Μήνυμα του KoffiKwahulé στη Χριστίνα Οικονομοπούλου, με αφορμή τη διοργάνωση του Εργαστηρίου Δημιουργικής ανάγνωσης και ερμηνείας του θεατρικού του έργου « Misterioso-119», στο πλαίσιο του 1^ου Πανελληνίου Συμποσίου για τους Συγγραφείς της Αργολίδας. Το μήνυμα στάλθηκε ηλεκτρονικά στις 26 Φεβρουαρίου 2016

Αγαπητή Χριστίνα,

Νοιώθω πραγματικά πολύ κολακευμένος για την τιμή που μου κάνετε! Όμως, όπως και πολλοί άλλοι συγγραφείς, δυσκολεύομαι να μιλήσω για τα θεατρικά μου έργα. Όχι τόσο από συστολή και ταπεινοφροσύνη αλλά από ελλιπή γνώση, για αυτό και είμαι σίγουρος ότι όλοι οι συμμετέχοντες στο εργαστήριο για το « Misterioso-119» θα καταφέρουν να ερμηνεύσουν το έργο καλύτερα από εμένα. Είναι γνωστό εξάλλου ότι αυτός που ονειρεύεται είναι και αυτός που μπορεί να εξηγήσει λιγότερο καλά το όνειρό του. Ο τίτλος και μόνο του εργαστηρίου, Ο KoffiKwahulé στην Αργολίδα: σύγχρονες φυλακισμένες Μήδειες, Κλυταιμνήστρες και Ηλέκτρες ακούνε Τελόνιους Μονκ, εξομολογούνται, θυμώνουν και ονειρεύονται αρκεί για να διαφωτίσει και εμένα τον ίδιο, απρόοπτα, για το ίδιο μου το έργο. Όλα αυτά τα γυναικεία πρόσωπα του αρχαίου θεάτρου τα είχα σαφώς συναντήσει καθόλη τη διάρκεια των σπουδών μου ή με την ευκαιρία παραστάσεων των έργων μου, όμως αγνοούσα σε ποιο βαθμό τα είχα εσωτερικεύσει, σε ποιο βαθμό αυτές οι γυναικείες φιγούρες κατέληξαν να γίνουν οι μανάδες, οι αδελφές, οι φίλες μου, μορφές που βρήκαν τη θέση τους στο δικό μου εσωτερικό ναό. Πρόκειται αναμφίβολα για κατεργαριές της έμπνευσης, μίας έμπνευσης που είναι λάμψη, αυθόρμητο όραμα, αλλά ακόμα, και ίσως πάνω από όλα καθαρές γνώσεις, σίγουρα φευγαλέες, αλλά παρόλα αυτά γνώσεις. Έτσι, θα απέχω από το να προσπαθήσω να δώσω κάποια ερμηνεία για το έργο αυτό που αποτελεί με κάποιο τρόπο το σημείο σύγκλισης όλων αυτών που έχω γράψει, την ίδια την πεμπτουσία της δουλειάς μου, ώστε να μπορέσω να εκφράσω από τα βάθη της καρδιάς μου αλλά και της λογικής μου την ευγνωμοσύνη μου σε όλους τους συμμετέχοντες του εργαστηρίου που επέλεξαν να ασχοληθούν με το Misterioso-119. Καλή σας επιτυχία!

Κ